Van 1 t/m 4 oktober heeft het Nationaal Vrouwen Jeugdkoor samen met het Amsterdam Baroque Orchestra door Nederland getourd met muziek uit de 16e eeuw geschreven door Italiaanse nonnen. Het project was geïnitieerd door Ton Koopman en ingestudeerd door Wilma ten Wolde, koordirigent, en Irene Verburg, vocal coach.
Ton werd tijdens het eerste concert in Musis (Arnhem) onwel, hij dirigeerde het concert wel uit maar werd direct daarna opgenomen in het ziekenhuis. Inmiddels gaat het weer beter met hem. Op verzoek van Ton Koopman heeft Wilma ten Wolde de concerten in Amsterdam (Muziekgebouw aan het IJ), Den Haag (Zuiderstrandtheater) en Utrecht (TivoliVredenburg) overgenomen. Koopman: “Wilma is de enige die ik dit toevertrouw”.
De Volkskrant over het concert in Arnhem op 1 oktober (o.l.v. Ton Koopman):
Triomftocht voor Nationaal Vrouwen Jeugdkoor en heldhaftig doordirigerende Ton Koopman ★★★★★
(…) En dan dat hemelse, bovenaardse koor! De dertig zangeressen produceren een stralende klank die perfect mengt met die van de instrumenten, zo zuiver dat de tranen je in de ogen springen.
Trouw over het concert in Amsterdam op 2 oktober (o.l.v. Wilma ten Wolde):
Gelukkig had dirigent Ton Koopman een goede vervanger klaarstaan ★★★★
(…) In verschillende formaties zongen deze geweldige meiden solo’s en samenzangen, waarbij nu eens de een en dan weer de ander in de spotlight stond. Tijdens het wisselen van de opstellingen, zetten ze steeds eerst voorbeeldig hun mondkapjes op, die, als ze zongen, aan hun lessenaars bungelden. (…) Aan het slot klonk de ‘Sonata sopra Sancta Maria’ van Claudio Monteverdi uit de Mariavespers van 1610. Prachtig hier dat haast epaterende unisono vrouwengeluid.
(…) Haast onopvallend, maar met gedreven precisie in de wisselende ritmes, dirigeerde Ten Wolde haar meiden door deze best ingewikkelde muziek heen.
NRC over het concert in Amsterdam op 2 oktober (o.l.v. Wilma ten Wolde):
Bij gebrek aan mannen brachten Italiaanse nonnen een kleurrijk palet aan vrouwenstemmen ★★★★
De zangeressen van het Nationaal Vrouwen Jeugdkoor werden volop solistisch ingezet en klinken jong, strak en puur. Mix dat met het feit dat de nonnen bij ontstentenis van mannen juist graag componeerden voor een zo kleurrijk mogelijk palet aan vrouwenstemmen en je snapt: hier klonken stemtimbres die je niet alle dagen hoort. Lage alten zonder vibrato. Een stratosferisch hoge sopraan. En de koorklank zelf, waarop in lenigheid en zuiverheid niets valt af te dingen. Koordirigent Wilma ten Wolde leidde uitstekend: beheerst en vanuit het koor gedacht.
